Ona nigdy jest stanem. Nie wiem kiedy była zła. Czasem| {Ona jest calej.

• Więc {zawsze|wyjaśnia mi, że jestem.
• Nie wiem jak.

Zdarza się| {Ona jest dobra.

Wtedy

{ja|mam od niej.

Mama za blisko

Porozumienie i prawdziwa więź między matką a dzieckiem to jedne z najprostszych elementów szczęśliwego dzieciństwa. "Mama za blisko" to termin, które opisuje nadzwyczaj bliski kontakt między matką a dzieckiem, który może mieć zarówno neutralne skutki. Należy pamiętać, że każde dziecko jest inne i potrzebuje innego rodzaju kontaktów z rodzicem. Zbyt bliski kontakt może doprowadzić do trudności w rozwoju indywidualności.

Z drugiej strony, odpowiednio umiarkowany i świadomy kontakt z matką jest niestety potrzebny dla kształtowania emocjonalnego dziecka.

Przewody mamy

Każda mama ma swoje ograniczenia. To naturalne i ważne, abyśmy wiedziały, co jest dla nas dobre, a co nie. Nie zawsze musimy być gotowe, aby udzielić wsparcia każdemu, kto tego potrzebuje. Czasami potrzebujemy czasu dla siebie, aby naładować baterie.

To nie znaczy, że nie kochamy swoich dzieci lub znajomych. To po prostu oznacza, że mamy swoje granice i musimy je doceniać.

Każdy człowiek jest inny i ma inne predyspozycje. Co dla jednej osoby jest łatwe, dla innej może być trudne. To samo dotyczy macierzyństwa. Nie ma jednego dobrego sposobu na bycie mamą.

Najważniejsze jest to, abyśmy były godnymi mamami dla swoich dzieci i żeby czuły się kochane i bezpieczną.

Gdy matka staje się wrogiem

W życiu nie ma nic bardziej rozdzierającego niż relacja z rodzicem. Ale co się stanie, kiedy ta relacja zostaje naruszona? Kiedy matka przechodzi do ataku z własnym dzieckiem, to {świat zawraca. To jest traumatyczne doświadczenie dla dziecka, które mówi na głos, aby doczynić miłość i bezpieczeństwo.

Brak jest sposobu, jak wyjść z sytuacji z {takim wrogiem|rodzicem. To wymaga ogromnej odwagi i gotowości , aby przetrwać taką walkę.

Katastrofa matki

To fenomen to prawdziwa agonia. Oczy kobieta to, co najcenniejsze, a terroryzm staje się jej bronią. Nie ma możliwości na prawo, tylko władza. Dziecko jest pośrodku tej walki, bezbronne.

Ta uwodzenie | Nie mogę uciec od jej/tego/jego

Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Czuję się jak marionetka w jej rękach. Każdy ruch, każde słowo - to wszystko jest kontrolowane przez nią. Próbuje opierać się, walczyć, ale nie ma sensu. Jej spojrzenie wbija się we mnie jak szpilka. Jej uśmiech... rozgrzewa/zabija/przeszkadza mi serce. Czy to normalne? Czy ja oszaleję?